๚๛ โคลงโลกนิติ ๒๘ บท ที่พระวิหาร วัดบุปผาราม ๛๚ |
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๑ |
|
| |
๚๛ หมูเขา เขามัดไว้ จักหาม
งานใช่งานคานตาม สอดเหล้า
ชู้เขาจะกอดกาม สังวาส กันนา
สังเวชวางวิ่งเข้า กีดหน้านอนกลาง ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๒ |
|
| |
๚๛ ชาวชะเลฉลาดแล่นใช้ นาวา
ชำนิชำนาญปลา ว่ายน้ำ
ชาวดอยขี่ม้าขา เคยควบ ขับแฮ
เร็วดั่งลมพัดล้ำ ไล่เนื้อทันแทง ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๓ |
|
| |
๚๛ รังแกกำปั้นต่อย ตีดิน
ไข่กระทบหินหิน ห่อนลื้น
แมลงเม่าโฉบเพลิงบิน บังอาจ
คนเคอะคิดตื้นตื้น ลูบเหล้นคมดาว ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๔ |
|
| |
๚๛ แว่นตามาใส่ผู้ อันธการ
คนหนวกฟังสำนาน ขับร้อง
คนใบ้ใฝ่แสดงสาร โคลงกาพย์
เฉกเครื่องประดับซ้อง ใส่ให้วานร ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๕ |
|
| |
๚๛ มือด้วนคิดมล้าง เขาหมาย
ปากด้วนถ่มน้ำลาย เลียบฟ้า
หิ่งห้อยแข่งแสงฉาย สุริเยส
คนทุพพลอวดกล้า แข่งผู้มีบุญ ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๖ |
|
| |
๚๛ จำสารสับปลอกเกี้ยว ตีนสาร
จำนาคมนต์โอฬาร ผูกแท้
จำคนเพื่อใจหวาน ต่างปลอก
จำโลกนี้นั่นแล้ แต่ด้วยไมตรี ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๗ |
|
| |
๚๛ ทรชนอย่าเคียดแค้น อย่าสนิท
คือศัตรูงูพิษ อย่าใกล้
ถ่านเพลิงมีเพลิงติด มือถลาก มือนา
ดับถ่านแม้มิไหม้ หยิบต้องมือดำ ๛๚ |
|
| |
|
|
| |
บทที่ ๒๘ |
|
| |
๚๛ อย่าโทษไทเทพไท้ เทวา
อย่าโทษสถานภูผา ย่านกว้าง
อย่าโทษหมู่วงศา มิตรญาติ
โทษแต่กรรมเองสร้าง ส่งให้เป็นเอง ๛๚ |
|
| |
|
|
